"Evet kızım, çok aptallar."
Babamla aramda bu konuşma geçtiğinde 5 yaşımdaydım. Babam zaten ne kadar aptal olduklarını en iyi kendinden biliyordu. Onun için söylediğim şeyin ne ifade ettiğini çok sonra anladım.
Sonra annemle kardeşim geldi eve. Ben annemin de bilmediğini sanıyorum tabi büyük bir saflıkla. "Anne, sana çok önemli bir şey söyleyeceğim. Babam uyuşturucu kullanıyormuş."
Annem de benim öğrenmemle boşanmaya karar verdi zaten. Babamı çok sevmiş annem, çok aşıklarmış. 14 sene boyunca hem bizim büyümemizi beklemiş, hem babam için elinden geleni yapmış. Çok uğraşmış bıraksın diye. Sevdiğiniz adamın gözünüzün önünde gün geçtikçe eridiğini düşünün.
Bir akşam söyledi babama boşanmak istediğini. Moira buldu dedi, artık devam edemeyiz, çocuklar her şeyi biliyor. Babam inanmadı, annemin boşanmak için söylediğini sandı. Beni çağırdı annem, ben de her zamanki gibi -çok iğrenç durumlarda gülmeye başlarım bazen- gülmeye başladım. Babam kızdı tabi, evet dedim buldum ben her şeyi. Babam yine inanmadı, annem en sonunda "Paris'i çağırıp seni daha fazla rezil etmemi mi istiyorsun ?" dedi. Babam inandı bu sefer. Gece çok zor uyuduk. Ertesi gün okul vardı, annem de işe gitti. Giderken de ağlama sakın dedi. Kardeşim de çıktı evden. Babam gece oturduğu koltukta oturuyordu hala. Yerinden bile kıpırdamamıştı. Ama çok ağlamıştı, hala şaşkındı. Gittim yanına, "Baba, ne olursa olsun, seni her zaman çok seveceğim dedim." Babam "Ne olursa olsun mu ?" dedi. "Evet." dedim. Babam ilk defa o zaman omzumda ağladı. 14 yaşımdaydım, kalktım okuluma gittim. Ruhum çürüdü o sabah. Hala da çürük.
Merhaba...Genelde yeni keşfettiğim sayfalara neşeyle selam veririm ama halaa hikayenin etkisindeyim.Hayat çok acımasız gerçekten.Yazılarını çok beğendim ve takibe aldım banada beklerim sevgiler...http://merveguclu.blogspot.com/
YanıtlaSilMerve çok teşekkürler ben de hemen senin sayfanı ziyaret edeceğim. Gerçekten neşeyle selam vermeni isterdim, madem öyle bu son mutsuz yazı olsun :)
YanıtlaSilÇok hüzünlü bir hikayeymiş.
YanıtlaSilAma annenin aşkına da senin masumluğuna da hayran kaldım.
sevgiler.
pera çok teşekkürler, annemi küçükken anlamıyordum ama büyüdükçe daha iyi anlıyorum neler yaşadığını, şimdi yapabildiğim tek şey yanında olmak.
YanıtlaSilŞaşırdım böyle bir hikaye okuyunca Moira M.
YanıtlaSilÖzel bir soru belki ama, içtenlikle anınızı yazdığınız için sorma cesareti buluyorum; babanız iyi mi peki şu an?
Yanıtlamazsanız hiç gücenmem, hakkımda yok zaten böyle bir şeye...
Çok teşekkürler, yanıtlarım tabi ki. Babam şu an koah hastası. Ama çok şükür idare ediyor. Mahkeme kararıyla 6 ayda bir uyuşturucu testi yapıldığından kullanamadı çok geçen sene. Bu onun için çok iyi oldu.
SilBen teşekkür ederim içtenlikle yazdığınız için...
YanıtlaSilUmarım sağlıklı bir şekilde hayatına devam eder babanız...