Suçluluk Duymalı Mıyım ?

        Bazen insanların her ricasını yerine getirince kendime hiç zamanım kalmıyor. 7. sınıfa giden ve sürekli arayıp Moira abla müsait misin diye soran bir kuzenim var. Bal gibi bir şey, çok seviyorum. Ama bazı cümleleri sürekli duyduğunuzda, özellikle size bir sorumluluk yüklüyorsa bazen irite olursunuz. Yani beni aradığında müsait misin diyorsa anlıyorum ki onu ders çalıştırmamı isteyecek. Çalıştırırım tamam da, hiç programlı değil benim kuzenim. İstisnasız her zaman sınavdan bir gün önce akşam saatinde arıyor. Öyle bir emrivaki oluyor ki anlatamam. Zaten pazartesiden perşembeye ingilizce kursum var akşamları, zaman ayıramıyorum ki. Mesela dün. Önce Paris aradı bir konuda yardım için. Bir saatimi falan alırdı. Sonra kuzenim aradı yine yardım için, o da en az bir saatimi alırdı. Tabi oyalanmaları, iki dk otur sohbet edelim derken 3-4 saatim geçecekti. Bu arada benim hem ingilizce çalışmam hem de deniz ticareti çalışmam gerekiyordu. Ve bu hep böyle biliyor musunuz ? Yengem, bahsettiğim kuzenimin annesi bir alt katımızda oturuyor. Çok severim kendisini, dünya iyisi, ama ne zaman uğrasam bir konuda yardım istiyor. O istemese kuzenlerim istiyor. Ya Moiracım gelmişken bir beş dk şunu halledelim, bir de şunun ucundan tut... Başımın üstüne, inanın hiç sorun değil yaparım. Ama hep aynı şey olduğu için insanın içinden gelmiyor bazen. Bu ara çok oluyor nedense...Kendimi kötü hissediyorum ama böyle düşündüğüm için.

      Bunları boşverelim de, yengemin bana en güzel kıyağına gelelim. Bana öğrenci buldu ! Kuzenimin bir arkadaşı. Ona ve kuzenime haftada bir saat matematik çalıştırıyorum. Kızın ailesi saatlik 30 lira ödüyor. Çok para olmayabilir ama ayda 120 lira oluyor, bu da yavaştan kredi kartı borcumu ödeyebileceğim anlamına geliyor. Hatta kart borcumu ödeyip limitimi artırırsam İstanbul'la tatile gidebileceğimiz anlamına geliyor !!! Hem belki beni önerirlerse başka öğrenciler de gelir neden olmasın ? Bu arada adım adım hedefler koymuştum ya, odayı ve eşyaları düzenli tutma kısmını başardım, bir haftadan fazladır baya düzenliyim. O yüzden artık oraya yenisini yazabilirim !

      Bu ara kardeşimle hep geç yatıyoruz. Aynı odayı paylaştığımızdan birimiz uyumayınca diğerimize de bahane oluyor. Ya da yataklarımıza uzanıp telefonlarımızdan online oyun oynuyoruz. O oradan söylüyor ben buradan... Size kardeşimden pek bahsetmemiştim aslında. Benden iki yaş küçük bir erkek kardeşim var. Çok yakın arkadaşım aynı zamanda. Çok iyi anlaşırız. Arada tartışırız, düşüncesizlikleri olur, her kardeş gibi beni kırdığı zamanlar da olur ama kardeş işte. Çok seviyorum. Gönlümü de çoğu zaman alır, sonradan da olsa... Babamla annem ayrıldıktan, babamın bize yaşattıklarından sonra annem kardeşim ve ben birbirimize kenetlendik. Ailenin diğer üyeleriyle de pek görüşmedik. Üç kişi birbirimize tutunuyoruz. İstanbul, kardeşimin sevgilisi ve annemin nişanlısıyla birlikte 6 kişiyiz. Babama karşı vicdan azabı çektim böyle yazınca, ama bu onun seçimi. Hayatımızdan çıkıp gitmek inanın kendi seçimi. Uyuşturucuyu seçti, alkolü seçti. Açıkça seçim yaptı. Neyse kendi kendime vicdan azabını dindirmeye çalışmaktan da sıkıldım. 

      Pazartesi akşamı annemin nişanlısı yemeğe gelmişti. Gece de dördümüz UNO oynadık. Çok eğlenceli geçti. Bazı zamanlarda mutlu bir aileymişiz gibi hissediyorum. Yani o kadar baba gibi davranıyor, bizi o kadar seviyor ki, bazen kendimi iyi hissediyorum. Yani gerçekten... Anlatamıyorum ki. Babam varmış gibi diyemem çünkü babam zaten var. Ve ben babamı çok ama çok seviyorum. Ama ben babamı sadece babam olduğu için seviyorum. Yani onu sevmemek elimde değil. Ama annemin nişanlısı daha farklı. Koruyor, gerçekten gözetiyor, güçlü... Kızların tutunacakları dal olarak gördükleri babalar olur ya, onun gibi. Ama bir yandan da onun da kendi çocukları var. Ama çocukları biraz içlerine kapanıklar, onlarla bizle olduğu gibi bir iletişimi yok. Ya da çocukların olmasını istedikleri halde mi yok ? Bilmiyorum işte. Bazen biz iyi vakit geçirdiğimizde kendimi onlara karşı suçlu hissediyorum. 

       Bu arada, kar çok çok güzel değil mi ? İstanbullular olarak yıllardır ilk defa bu kadar erken kar gördük. Şu anda da lapa lapa yağıyor. Keşke biraz daha sürse de tadını çıkarsak...