4 Mayıs 2014 Pazar

Terapi Sürecinin İkinci Günü

       Psikoloğumun almamı tavsiye ettiği kitabı aldım. Kitap psikiyatri profesörü tarafından yazılmış ve bilişsel (düşünce ve algıya dayalı olan) terapiye hastaların da aktif olarak katılması amacıyla her şey ayrıntılı olarak açıklanmış. Bugün ilk bölümü okuyup bitirdim. Psikoloğa bir yıldan fazladır gidiyordum ama ilk süreç tamamen başka bir sebepten kaynaklanıyordu. Çocuklukta yaşadığım bir travma yüzündendi. O sorunu atlattıktan sonra üç ay hiç gitmem gerekmemişti ama şu anda büyük bir öfke ve kaygı sorunum var ve bu konuda terapiye başladık.


      Dün psikologtan çıktıktan sonra ve bugün kitabı okuyup ilk bölümün alıştırmasını yaptıktan sonra ne değişti derseniz, açıkçası biraz rahatlamış ve zihnen yorulmuş hissediyorum. Kafanızdan kovmaya çalıştığınız ve aklınıza geldiği için bile kendinizi suçladığınız onca düşünceyi dile getirmek zorunda kalmak çok zor. Alıştırmayı yaparken de istemediğiniz düşünce ve davranışlarınızı yazmak zorundasınız. Gerçekten yoruyor ama işe yarıyor. İki gündür aklıma gelen onlarca düşünceyi çok hızlı bir şekilde kovmayı başardım. Hem de kovmak için çok çaba sarf etmeden. Sadece gelmelerine de gitmelerine de aynı rahatlıkta izin verdim. Korkularım hala devam ediyor ama zaten iki günde geçmeleri gibi bir hedefim yok.

      İki gündür parmaklarımı daha az yara yaptığımı fark ettim. Hala dudak yeme ve bacak sallama alışkanlıklarım aynı yoğunlukta devam ediyor. Ağız çevresindeki çizgilerim şimdiden belli oluyor bu aptal dudak yeme alışkanlığım yüzünden. Ama olsun zamanla bunları da aşacağıma inanıyorum. Sigara konusunda bile bu kadar aşama kaydetmişken diğer alışkanlıkları da çözerim diye düşünüyorum.

      Aklıma gelen ani düşünceleri diğer kişilere aktarma konusunda da kendimi tutabildim iki gündür. Arkadaşlarım benim bir ricamı önemsemediler ve onlara söylemek için kafamdan sürekli bazı şeyler geçti. Ama kendimi tuttum. Çünkü söyleyeceklerim bana hiçbir fayda sağlamayacaktı. Dün sevgilimle konuşurken de saniyelik öfkeler geldi ama durdurmayı başardım böylece tartışmadık.

      Genelde psikoloğumla konuştuktan sonraki bir hafta çok iyi geçer. Sonrasında sorunlar tekrar baş göstermeye başlar. Ama bu sefer öyle olacağını düşünmüyorum çünkü somut bir şekilde baş ediyorum sorunlarımla. Yani sadece kaçmıyorum, adım adım üstesinden gelerek uzaklaştırıyorum. 

       Bu arada bloga giremediğim sürece okuyamadığım yazılarınızı okuyorum. Yazmayı da, okumayı da, sizin yaşadıklarınıza ortak olup yorum yapmayı da çok özlemişim. İyi ki varsınız. 

9 yorum:

  1. istersen çözersin ki zamanla. unutma bunlar senin istediğin şeyler değil. yani yara yapmak filan. elinde değil sadece. çözülür ki. :) hadi sabır ve gayret ya :)

    YanıtlaSil
  2. Çözüm sende bitiyor. İlk yazıya göre kendine güvenin gelmiş bence. Yapabilirim dediğini fark ettim. Sıkılırsan bunalırsan bana mail atabilirsin her türlü yolla ulaşabilirsin bana. Her zaman yardımcı olurum. Sıkacağını düşünme sakın. İnsan anlattıkça açılır. İçinde tuttukça kötü olursun. Bu yazını okuyunca üstesinden gelebileceğini bir kez daha anladım. Olacak olacak. :) Sende iyi ki varsın. İyi ki yazı yazmaya devam ediyorsun. :) Yine geleceğim. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle mi diyorsun gerçekten? :) iki yazı arasında fark varsa bu gerçekten iyi. Yanımda olduğunu bu kadar hissettirdiğin için çok mutlu oldum :) Çok teşekkür ederim Spotty :)

      Sil
  3. Iste benim Moira'm, her seyi halledeceksin eminim ben <3

    arada mail kutuna bak, beni habersiz bırakma öptüm!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canımm, inşallahh, çok saol :) Artık bakıyorum hep :)

      Sil
  4. Hayat hiç kimseye, hiçbir şeye kızarak yada öfkelenerek harcanacak kadar uzun değil.
    Sıkıntılarını bir kenara yaz (gerçekten yaz) ve onların senden uzaklaşmasına izin ver, üstlerini çiz.
    Onları affetmesen de seni kemirmesine izin verme.
    Eminim yaş olarak çok gençsin.
    Ve çok duyarlı birisin.
    Diğer insanlardan kat be kat duyarlı ve eminim ki güzel olan bir kızın dudakları neden ısırık, parmakları yara dolu olsun ki;)
    Buralardan fazla uzaklaşma, gözüm üstünde:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar samimi, tatlı bir yorum:) içten gülümsettiniz beni:) haklısınız neden yara olsun değil mi? Keşke artık olmasa.
      asıl siz duyarlısınız, yorumunuzl mutlu oldum :)

      Sil
  5. ;) Sanal olarak öpmeyi pek sevmiyorum ama seni canı gönülden öpmek istediğimi söylemek isterim:)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...