27 Temmuz 2019 Cumartesi

Sevgi Gerçekten de Emekti

Artık babamla görüşmemeye karar verdim. Onu tamamen hayatımdan çıkarmam tabi ki mümkün olmayacak ama eskisi gibi telefonda sohbet edip iş çıkışı buluşmayacağım.

Annemle babam, benim babamın zulasını bulmam ve babamın uyuşturucu bağımlılığı yüzünden, ben lise 1'deyken boşandılar. Annem kardeşimi ve beni büyütmek için ara verdiği mesleğine geri döndü dönmesine ama çok düşük bir maaşla başlamıştı. Para elinde nasıl bereketlendi, o parayla bir ev nasıl döndü bilmiyorum ama kısa zamanda çok daha iyi bir duruma getirdi, kardeşim ben ve annemden oluşan çekirdek ailemizi. Babam evden ayrıldıktan sonra 5 kuruş destek olmadı desem yeridir. Annem kendisi için hiçbir şey istemese de bizim okulumuz devam ettiğinden hakim inanılmaz az bir rakamda nafakaya hükmetmişti. Babam o nafakayı hiçbir zaman ödemedi, annem de hiçbir zaman istemedi. Arada kardeşime ve bana harçlık vermeye çalışması dışında hayatımızda babamın maddi-manevi zerre kadar katkısı olmadı. He sanmayın ki destek olamayacak biriydi. Uyuşturucu, alkol ve sigara için hep parası vardı. Çok dramatik şeyler yaşandı. Burada babamı neden hayatımdan çıkardığıma kimseyi ikna etmek zorunda değilim. Bir keresinde biri yorum yazmış, sevgilim yanımdayken babamla görüşmediğim için kötü evlat benmişim. Babam uyuşturucu için aileyi dağıttıktan sonra benim aldığım psikolojik yaraların çoğunu bıkmadan usanmadan, bana sorunlu yaftası yapıştırmadan İstanbul tedavi etti. Ben İstanbul'la babamı ruhsat törenimde tanıştırdığımda babam İstanbul'a dönüp de bir tane soru sormadı. İnsan kızının hayatındaki insanı merak etmez mi? Arayıp nasılsın, nasıl gidiyor, istanbula selam söyle demekle baba olunmuyor. 

Kimseyi ikna etmek zorunda değilim derken yine kendimi savunurken buldum. Neyse. Kimse babasız yaşamak istemez bence, bir insan babasını hayatından çıkarıyorsa onu bir şeyler onu çok zorlamıştır. 

Neden bir anda böyle oldu derseniz, yıllardır yaptıklarına rağmen onu bir baba değil de bir arkadaş gibi görmeye çalışarak onunla konuşmaya, buluşmaya başlamıştım. O da insan diye düşünmüş, ilişkimi iyi tutmuş ve bizim için bir şeyler yapmaya çalıştığını sanmıştım. Hatta telefonu babacım diye açıyor, o aramadığında ben arıyordum.  Ama saolsun yine beni hayal kırıklığına uğratacak, sinirlendirecek bir şey yapmayı başardı. Annem bizimle ilgili bir konuda konuşmak için babamla buluşmuş ve anneme o kadar kaba davranmış, o kadar kırıcı şeyler söylemiş ki... Bana ne yaparsan yap ama yıllarca hem annelik hem babalık yapan canım annemin kalbinin minicik bir parçasını kırarsan, hatta kırmayı bırak bir çizik dahi bırakırsan benim için artık bir hiçsin baba. Hoşçakal.

4 yorum:

  1. Ah baba.. Sızlayan öfkelenen umutlanan boşveren anlamaya çalışan hep biz kadınlar. Bu kararınla gurur duyuyorum deyip kaçıyorum. Ginger

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ginger,

      İnsan bir yandan kendisini anlayanları görünce mutlu oluyor, bir yandan da aynı sorunları ne kadar çok kişinin yaşadığını görünce üzülüyor.. çok teşekkürler desteğin için..

      Sil
  2. Kelimelerin tükendiği an. Yaşananlar, yaşanacakların zeminini oluşturur. En doğru karar tabii ki yaşayanların vereceği karardır. Önemli olan sen iyi misin?, kendini iyi hissediyor musun kararından sonra.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beyaz Yakalı,

      Çok doğru, yaşananların yaşanacakların geçmişini oluşturur.. kendimi iyi hissediyorum çünkü üstümden yük kalkmış gibi hissediyorum. Onu her gördüğümde kalbime öküz oturması hissinden kurtuldum, onun için üzülmekten de.. ama bazı anlarda, mesela araba kullanırken, bana kullanmayı öğretişini hatırlıyorum. Yıllar boyunca samimi baba kız gibi olduğumuz iki gün.. acıtıyor biraz

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...